IV. Als een holle bamboestengel
Het Lied vervolgt:
Doe niets met het lichaam dan ontspannen;
sluit stevig de mond en blijf stil;
ledig je geest en denk aan niets.
Als een holle bamboestengel rust je lichaam ongedwongen.
Terwijl je geeft noch neemt, breng je je denken tot rust.
Mahamudra is als een denken dat zich aan niets vastklampt.
Aldus oefenend wordt mettertijd Boeddhaschap bereikt.
IV. Als een holle bamboestengel
14 februari 1975
14 februari 1975
ALLEREERST MOETEN WE BEGRIJPEN WAT ACTIVITEIT is en hoe haar onderstromen in het verborgene werken, anders is ontspannen niet mogelijk. Zelfs als je zou willen ontspannen, is het onmogelijk als je niet hebt geobserveerd, bekeken, ingezien, hoe activiteit ontstaat, want activiteit is geen eenvoudig verschijnsel.
Veel mensen zouden graag willen ontspannen, maar ze kunnen niet ontspannen. Ontspannen is als een bloeseming: je kunt het niet dwingen. Je moet het gehele verschijnsel begrijpen … waarom ben je zo actief, waarom ben je zo bezig, waarom ben je er zo door bezeten.
Onthoud twee woorden: het ene is ‘actie’, het andere is ‘activiteit’. Actie is geen activiteit; activiteit is geen actie, ze zijn tegengesteld van aard. Als de situatie het vereist kom je in actie, je handelt, je weerklinkt. Activiteit ontstaat als de situatie er niet toe doet, activiteit is geen weerklank; je bent zo rusteloos van binnen dat de situatie alleen maar een excuus is om actief te zijn.
Actie komt voort uit een verstilde geest … en is het mooiste ter wereld. Activiteit komt voort uit een rusteloze geest … en is het lelijkste. Actie is relevant. Activiteit is niet relevant. Actie is van moment tot moment, spontaan. Activiteit is geladen met verleden. Het is geen weerklank op het huidige moment, meer een uitstorten van je rusteloosheid, van dat wat je meedraagt uit het verleden, in het heden. Actie is scheppend. Activiteit is zeer destructief … activiteit vernietigt jou, vernietigt anderen.
Probeer het subtiele verschil te zien. Als je bijvoorbeeld honger hebt, eet je … dat is actie. Maar als je geen honger hebt, als je helemaal geen trek hebt en je gaat toch door met eten … dan is dat activiteit. Dit eten is als geweld: je vernietigt voedsel, je knarsetandt en je vernietigt het voedsel; er ontstaat een kleine ontlading van je innerlijke rusteloosheid. Je eet niet omdat je honger hebt, je eet alleen maar omdat je een innerlijke behoefte, een drang hebt om geweld te plegen.
In de dierenwereld wordt geweld geassocieerd met mond en handen, klauwen en tanden. In het dierenrijk vertegenwoordigen beide geweld. Als je voedsel tot je neemt, zijn beide verenigd: met je handen neem je het voedsel en met je mond eet je het … geweld wordt ontladen. Maar als er geen honger is, is het geen actie, dan is het een ziekte. Deze activiteit is een obsessie. Natuurlijk kun je niet doorgaan met eten want dan zul je barsten. dus hebben mensen trucs bedacht: ze kauwen pan of kauwgom of ze roken sigaretten … vals voedsel, zonder enige voedingswaarde, maar het werkt goed zolang het om geweld gaat.
Iemand kauwt pan, wat doet hij? Hij vermoord iemand. Als hij bewust is, zal hij in gedachten een moordfantasie hebben, hij doodt … en hij kauwt pan: op zichzelf een zeer onschuldige activiteit; je doet er niemand kwaad mee … maar zeer gevaarlijk voor jezelf, want je schijnt volledig onbewust te zijn van wat je doet. Iemand rookt, wat doet hij? Op een bepaalde manier zeer onschuldig: rook tot je nemen en uitblazen, inademen en uitademen; een vorm van verziekt pranayama, en, een vorm van wereldse transcendente meditatie.. Hij schept een mandala, hij neemt rook in, brengt rook naar buiten, neemt rook in, brengt rook naar buiten … een mandala wordt geschapen, een cirkel. Al rokend zingt hij een monotoon gezang. Het werkt verzachtend, z’n innerlijke rusteloosheid wordt een beetje verlicht.
Als je met iemand praat, onthoud dan altijd … en het is bijna honderd percent zeker … dat als de ander naar z’n sigaretten grijpt, dit betekent dat hij zich verveelt, nu zou je weg moeten gaan. Hij zou je er uit willen gooien; maar dat kan niet. dat zou onbeleefd zijn. In plaats daarvan pakt hij een sigaret en eigenlijk zegt hij daarmee: “Nu is het afgelopen. Ik heb er genoeg van.” In het dierenrijk zou hij je zijn besprongen, maar dat kan hij niet doen … hij is een menselijk wezen, beschaafd. Hij bespringt z’n sigaretten en gaat roken. Nu maakt hij zich geen zorgen meer om jou, nu heeft hij zich omsloten met zijn eigen rookgezang. Het werkt verzachtend.
Maar deze activiteit toont aan dat je bezeten bent. Je kunt jezelf niet zijn, je kunt niet stil blijven, je kunt niet non-actief blijven. Door middel van activiteit ga je door met het uitstorten van je waanzin, je krankzinnigheid. Actie is prachtig, actie ontstaat als een spontane weerklank; het leven heeft behoefte aan weerklank. Ieder moment moet je handelen, maar actie ontstaat door het Nu. Je hebt honger en je zoekt voedsel! Je hebt dorst en gaat naar de bron. Je voelt je slaperig en je gaat slapen. Vanuit de totale situatie handel je. Actie is spontaan en totaal.
Veel mensen zouden graag willen ontspannen, maar ze kunnen niet ontspannen. Ontspannen is als een bloeseming: je kunt het niet dwingen. Je moet het gehele verschijnsel begrijpen … waarom ben je zo actief, waarom ben je zo bezig, waarom ben je er zo door bezeten.
Onthoud twee woorden: het ene is ‘actie’, het andere is ‘activiteit’. Actie is geen activiteit; activiteit is geen actie, ze zijn tegengesteld van aard. Als de situatie het vereist kom je in actie, je handelt, je weerklinkt. Activiteit ontstaat als de situatie er niet toe doet, activiteit is geen weerklank; je bent zo rusteloos van binnen dat de situatie alleen maar een excuus is om actief te zijn.
Actie komt voort uit een verstilde geest … en is het mooiste ter wereld. Activiteit komt voort uit een rusteloze geest … en is het lelijkste. Actie is relevant. Activiteit is niet relevant. Actie is van moment tot moment, spontaan. Activiteit is geladen met verleden. Het is geen weerklank op het huidige moment, meer een uitstorten van je rusteloosheid, van dat wat je meedraagt uit het verleden, in het heden. Actie is scheppend. Activiteit is zeer destructief … activiteit vernietigt jou, vernietigt anderen.
Probeer het subtiele verschil te zien. Als je bijvoorbeeld honger hebt, eet je … dat is actie. Maar als je geen honger hebt, als je helemaal geen trek hebt en je gaat toch door met eten … dan is dat activiteit. Dit eten is als geweld: je vernietigt voedsel, je knarsetandt en je vernietigt het voedsel; er ontstaat een kleine ontlading van je innerlijke rusteloosheid. Je eet niet omdat je honger hebt, je eet alleen maar omdat je een innerlijke behoefte, een drang hebt om geweld te plegen.
In de dierenwereld wordt geweld geassocieerd met mond en handen, klauwen en tanden. In het dierenrijk vertegenwoordigen beide geweld. Als je voedsel tot je neemt, zijn beide verenigd: met je handen neem je het voedsel en met je mond eet je het … geweld wordt ontladen. Maar als er geen honger is, is het geen actie, dan is het een ziekte. Deze activiteit is een obsessie. Natuurlijk kun je niet doorgaan met eten want dan zul je barsten. dus hebben mensen trucs bedacht: ze kauwen pan of kauwgom of ze roken sigaretten … vals voedsel, zonder enige voedingswaarde, maar het werkt goed zolang het om geweld gaat.
Iemand kauwt pan, wat doet hij? Hij vermoord iemand. Als hij bewust is, zal hij in gedachten een moordfantasie hebben, hij doodt … en hij kauwt pan: op zichzelf een zeer onschuldige activiteit; je doet er niemand kwaad mee … maar zeer gevaarlijk voor jezelf, want je schijnt volledig onbewust te zijn van wat je doet. Iemand rookt, wat doet hij? Op een bepaalde manier zeer onschuldig: rook tot je nemen en uitblazen, inademen en uitademen; een vorm van verziekt pranayama, en, een vorm van wereldse transcendente meditatie.. Hij schept een mandala, hij neemt rook in, brengt rook naar buiten, neemt rook in, brengt rook naar buiten … een mandala wordt geschapen, een cirkel. Al rokend zingt hij een monotoon gezang. Het werkt verzachtend, z’n innerlijke rusteloosheid wordt een beetje verlicht.
Als je met iemand praat, onthoud dan altijd … en het is bijna honderd percent zeker … dat als de ander naar z’n sigaretten grijpt, dit betekent dat hij zich verveelt, nu zou je weg moeten gaan. Hij zou je er uit willen gooien; maar dat kan niet. dat zou onbeleefd zijn. In plaats daarvan pakt hij een sigaret en eigenlijk zegt hij daarmee: “Nu is het afgelopen. Ik heb er genoeg van.” In het dierenrijk zou hij je zijn besprongen, maar dat kan hij niet doen … hij is een menselijk wezen, beschaafd. Hij bespringt z’n sigaretten en gaat roken. Nu maakt hij zich geen zorgen meer om jou, nu heeft hij zich omsloten met zijn eigen rookgezang. Het werkt verzachtend.
Maar deze activiteit toont aan dat je bezeten bent. Je kunt jezelf niet zijn, je kunt niet stil blijven, je kunt niet non-actief blijven. Door middel van activiteit ga je door met het uitstorten van je waanzin, je krankzinnigheid. Actie is prachtig, actie ontstaat als een spontane weerklank; het leven heeft behoefte aan weerklank. Ieder moment moet je handelen, maar actie ontstaat door het Nu. Je hebt honger en je zoekt voedsel! Je hebt dorst en gaat naar de bron. Je voelt je slaperig en je gaat slapen. Vanuit de totale situatie handel je. Actie is spontaan en totaal.
… Wordt vervolgd.
0 comments:
Post a Comment